 |
| Beageltje |
Gisteravond had ik de eer op te mogen passen bij twee schattige kindjes, een peuter van drie jaar en een baby van zes maanden. De moeder wachtte me op en vertelde wat er allemaal moest gebeuren. Gelukkig had ik pen en papier bij de hand, want het werd een hele lijst. Voor mij is het zo'n vijftien jaar geleden dat de kinderen klein waren, ik was vergeten hoeveel werk dit met zich meebracht!
De ouders gingen weg toen wij aan tafel zaten, peuter en ik dan, baby in het wippertje op de tafel. De kinderen waren geweldig, ze gedroegen zich voorbeeldig en alles ging precies zo als moeder me verteld had.
De enige die er misbruik van maakte dat haar baas en bazin weg waren was Beageltje. Beageltjes zijn enthousiaste honden, intelligent maar zeer doelbewust en eigenwijs. Ik ken Beageltje al vanaf puppy, ze voldoet helemaal aan de omschrijving. Haar baasjes hebben haar goed in de hand, ze begroet me altijd uitbundig maar daarna gaat ze meteen weer rustig liggen op haar eigen kleed op de bank. Nu niet. Beageltje bleef heen en weer lopen. En terwijl peuter en ik de bordjes naar de keuken brachten zat zij op tafel met haar snuit in de overgebleven patatjes. En toen ik met de beide kindjes op de bank zat hoorden we veel lawaai in de keuken: Beageltje had de pedaalemmer omgegooid en at vrolijk verder. De kinderen gingen meteen slapen toen ik ze in hun bedjes legde. Beageltje niet. Ze bleef me voor de voeten lopen. Ze kwam pas tot rust toen ik ging zitten, vlak naast haar vaste zitplaats op de bank. Oppassen, ik vond het erg leuk maar ik had niet verwacht dat ik het meeste werk zou hebben van het hondje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten