woensdag 9 december 2015

Hier staat dat ik niks meer kan...




Als je minimaal 54 weken ziek bent geweest, 2 jaar dus, dan krijg je formulieren in de bus waarop staat dat je een WIA -uitkering moet aanvragen. WIA staat voor Wet werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen. In deze wet wordt gekeken naar je arbeidsgeschiktheid. In de WIA bestaan twee uitkeringsregelingen: 
1. Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten: IVA-uitkering
2. Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten: WGA uitkering.

Mijn laatste re-integratie-opdracht draait uit op een IVA-uitkering voor mijn cliënt. Ze schrikt nogal als ze de brief van het UWV (Uitvoeringsinstituut WerknemersVerzekeringen) in de bus krijgt met deze constatering.  Hier staat dat ik niks meer kan... Nee, dat staat er niet. Er staat wel dat er niets meer hoeft. Geen sollicitatieplicht, geen druk van buitenaf om op zoek te gaan naar (betaald) werk. Er staat ook dat je de vrijheid krijgt je week in te vullen zoals jij wilt. Doen wat je leuk vindt, doen waar je goed in bent en vooral doen wat goed voor je is.... We hebben er lang en veel over gepraat, en ik hoop dat mevrouw de voordelen gaat zien van deze nieuwe status. 
Ik vind de uitslag van het onderzoek volkomen terecht. Mevrouw heeft hersenletsel opgelopen in haar tienerjaren. Ze heeft zich ondanks dit weten te scholen tot lerares, ze heeft dertig jaar lang dag in dag uit voor de klas gestaan totdat ze helemaal op was. Noem het overspannen, noem het burn-out. Ik denk dat mijn cliënt al die jaren op haar tenen heeft gelopen, dat ze eigenlijk altijd over haar grenzen ging en handelde uit loyaliteit en plichtsbesef. Nu krijgt ze eindelijk de tijd om haar dagen in te vullen met haar energie als leidraad. Op zoek naar de balans tussen Inspanning en ontspanning.