Verbondenheid

Verbonden in vrijheid met elkaar

Contact durven aangaan en vrijblijvendheid uitsluiten. 

Kennen en gekend worden.

Gister werd het me weer gevraagd: Ben jij niet TE betrokken bij je cliënten?  

De aanleiding voor de vraag was dat meneer aan de manager vertelde dat hij en ik allebei met de tranen in de ogen zaten toen hij een zelf gestuurde brief naar zijn dochter ongeopend retour kreeg...

Ik vraag me af: kan je te betrokken zijn? 
Natuurlijk ben ik niet een vriendin of de buurvrouw die langs komt, maar wel de vertrouwenspersoon waar meneer zich helemaal voor opent.

Ik kom altijd uit op het wij en zij: als ik nu tegen de boom rijd en ik krijg te maken met bijvoorbeeld hersenletsel, ben ik dan ook ‘zij’?  Daarmee geef ik aan dat er geen verschil is. Degene tegenover je heeft iets meegemaakt waardoor hij of zij hersenletsel heeft, jij als ingezette hulpverlener waarschijnlijk niet. Voor hetzelfde geld was het andersom. 
Of die ouders die vastlopen met een kind waarbij sprake is van een psychiatrische stoornis. Jij mag er heen om met de ouders en het kind te praten. Om de ouders te helpen een veilige structuur te creëren voor het kind. Een structuur waaraan het kind houvast heeft en waardoor het minder geneigd is boos te zijn op alles en iedereen. Als hulpverlener ben je er maar een aantal uur in de week. De ouders moeten 24 uur paraat zijn.  Ze moeten zich doorlopend bewust zijn van hun voorbeeldgedrag, de manier waarop ze iets zeggen, en de afspraken die ze maken moeten ze ook werkelijk nakomen, ook al zijn er opeens hele andere dingen die de aandacht vragen.

Als begeleider ben je niks meer of minder dan de mensen tegenover je, maar misschien kan jij als begeleider/ coach/ hulpverlener wel iets betekenen voor het welzijn van de ander. En daar gaat het om.

En vandaag bij de ontmoeting met de oprichter van een mogelijke logeeropvang voor een van mijn coachees werd het me weer duidelijk. Deze man heeft zijn huis, zijn gezin opengezet voor kinderen die niet meer thuis kunnen wonen.  Hij kan de kinderen gemakkelijker sturen, ze kunnen schelden wat ze willen maar hij is niet hun vader en dat is het verschil. Maakt dit hem minder professioneel, omdat hij leeft en woont met zijn cliënten?

Kun je te betrokken zijn? Nee, dat denk ik niet. Het gaat om verbondenheid.