donderdag 31 januari 2013

Balans

Tweewekelijks heb ik een intervisie-groep op de dinsdagavond. In het begin van 2013 zijn we voortvarend begonnen. Allemaal plannen, we gaan er hard tegenaan dit jaar. En toen werd ik ziek. Een ontsteking, hoge koorts en lamlendig. Ruim een week uit de running. Een van de anderen bleek griep te hebben in dezelfde periode.We hebben elkaar een paar keer gebeld en de frustratie gedeeld. Nu we weer bij elkaar kwamen moesten we opnieuw starten. We hebben de plannen voor 2013 in een collage gezet. Dit is een prima manier om je ideeën te concretiseren. En of je het nu wilt of niet, er komen ook dingen naar voren die je helemaal niet bedacht had. Zo kwam het volgende gedicht zomaar centraal te staan in mijn werkstuk:

Dit eiland

Hoe zijn wij hier geland,
waartoe... vanwaar...?
ligt ergens aan het strand
dat vreemde schip nog klaar?
en als het anker is gelicht,
naar waar.. naar waar...?

Stil, sluit de deuren dicht...
bemin elkaar...

A.R. Holst

Voor mij betekent dit dat ik thuis moet zijn als ik thuis ben. Dus niet alleen lijfelijk maar ook met mijn gedachten en mijn volledige aandacht. Zonder mijn thuisfront had ik immers nooit het werk kunnen doen wat ik nu doe. Mijn belangrijkste doel in 2013 is de juiste balans tussen werk en privé!

Dress for Succes

In mijn coaching wil ik daar zijn waar mijn cliënt me nodig heeft. En dat brengt mij op plekken waar ik anders misschien nooit zou komen. Zo heeft een van mijn cliënten na een aantal jaar in een uitkeringssituatie gezeten te hebben de baan gevonden die bij hem past. Hij moet er ver voor reizen maar dat heeft hij er graag voor over. Via zijn nieuwe werkgever hoorde mijn cliënt over ' Dress for Succes', een vrijwilligersorganisatie die werkzoekenden aan kleding helpt die past bij de functie waarop ze solliciteren. Omdat er geen sprake is van winstoogmerk wordt de kleding gratis verstrekt. De voorraad wordt binnengebracht door particulieren maar ook door bedrijven die de organisatie een warm hart toedragen.
.Mijn cliënt heeft nooit zoveel aandacht besteed aan zijn kleding, maar deze kans wilde hij niet voorbij laten gaan. Gezellig samen in de trein naar Amsterdam. We stapten uit bij station Sloterdijk en van daaraf zijn we gaan lopen. Dit bleek toch verder te zijn dan we hadden gedacht. Of kwam dit omdat we de verkeerde kant opliepen? Ik ben het laatste stukje met de tram gegaan. Mijn cliënt, veel sportiever dan ik, liep door. Hij kwam iets later aan. We werden vriendelijk ontvangen met een kopje thee. We keken onze ogen uit: rekken vol keurige kleding op maat en kleur gesorteerd, een dames- en een heren afdeling. Er wordt altijd op afspraak gewerkt en er wordt minimaal een half uur uitgetrokken voor iedere klant. De werkers helpen je met uitzoeken van geschikte kleding en ze geven je daarbij kleding- en stijladvies.
Ruim een uur later stonden we weer buiten. Mijn cliënt helemaal blij met twee complete outfits!

                       
Dress for Succes Burgemeester de Vlugtlaan 200-2004 Amsterdam

Dress for Success Amsterdam.
www.dressforsucces.nl

                    Dress for Succes telt inmiddels dertien vestigingen verspreid over Nederland!

dinsdag 29 januari 2013

Een noodzakelijk kwaad

Een aantal jaar geleden volgde ik een ondernemerstraining. Een van de onderdelen was het voeren van je boekhouding. De docent zei opgewekt: Aan het eind van de maand leef ik altijd helemaal op. Dan ga ik mijn facturen schrijven. Terwijl hij dit zei wreef hij in zijn handen. Ik moet er altijd aan denken als het moment daar is om mijn facturen te maken. Ik stel het zo lang mogelijk uit, elk telefoontje is belangrijker en ik heb altijd nog wel een verslag liggen wat aangevuld of herschreven moet worden. Maar ik wil toch op tijd zijn dus voor iedere eerste van de maand ga ik ervoor zitten. Het kost me tijd en veel moeite. Ik ben altijd bang dat ik wat vergeet of dat ik de bedragen verkeerd optel. Ik ben dan ook steeds weer opgelucht als ik alles op tijd de deur uit heb. Meestal worden de rekeningen vrij snel betaald. Maar soms ook niet. En dan moet ik er achter aan. Dit vind ik helemaal een crime. En eerlijk gezegd vind ik het ook wel een beetje raar. Ik werk voor het afgesproken bedrag per uur, ik werk een vast aantal uren in de week voor de cliënt waarvoor mijn begeleiding gevraagd wordt en dit alles staat in de overeenkomst met de opdrachtgever. Dan is het toch normaal dat je zo'n factuur binnen een periode van zeg maar dertig dagen betaalt. Je bedenkt dan toch ook dat de volgende er al weer bijna aan komt? Gelukkig heb ik een hele kordate boekhoudster *die er voor zorgt dat de in- en uitgaande posten allemaal keurig bijgehouden worden. Maar ik moet de gegevens natuurlijk wel zelf aanleveren. Ik ben ondernemer, ik weet dat het erbij hoort maar voor mij blijft de financiële kant een noodzakelijk kwaad.

* www.ideen.nu

vrijdag 25 januari 2013

Net als God

 foto: Erik Harperink


Soms word ik gewoon zo blij van mijn werk. Zoals gisteren. Mijn coachee kijkt me indringend aan en zegt: Jij helpt mensen, net als God. Natuurlijk gaat deze vergelijking niet op, maar het bracht ons een prachtig gesprek over de geloofsbeleving van mijn cliënt. Ik vind het een voorrecht om dit werk te mogen doen. Al die mensen met al die talenten en kwaliteiten. Vaak zijn ze verstopt, soms vlak aan de oppervlakte maar vaak heel diep en dan is het prachtig als je ze samen tevoorschijn kunt toveren. De eerste ontmoeting is bepalend voor het verdere contact. Als er geen wederzijds respect en vertrouwen is zal het nooit een succesvol traject kunnen worden. Als coach heb je alleen jezelf om in te zetten. Dat is alles. Ik hoorde laatst van een docent dat een van  mijn coachees over mij gezegd had: Ze is goed, maar wel een beetje gek. Wat hij daarmee precies bedoelt weet ik niet. Het maakt ook niet uit. Ik ben wie ik ben en daar moeten mijn cliënten het mee doen. En ik ook.

donderdag 24 januari 2013

Bloggen

Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen. Ik vind dat ik er maar eens aan moet: bloggen. Ik wil niet wachten tot ik vreselijke dingen meemaak voor ik mijn (werk-)ervaringen op papier zet. Ik doe dit onder mijn bedrijfsnaam, mijn werk is dusdanig interessant dat ik er elke dag wel over zou kunnen vertellen. Eerst maar eens beginnen. Sinds mei 2008 sta ik onder de naam MAtrajectwijzer ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. HMA zijn niet alleen mijn initialen (Helena Martha Anna) maar staat ook voor Heldere Motiverende Aanpak. Ik ben coach/ counselor en ik begeleid mensen individueel en gezinnen. Mijn specialisaties zijn niet- aangeboren hersenletsel (NAH) en mensen met stoornissen in het spectrum van autisme (ASS) Na een rustig begin is mijn eigen bedrijf in 2012 gaan groeien. Ik wil deze lijn graag doorzetten in 2013. Ik rijd dagelijks door heel Noord-Holland om mijn cliënten thuis te bezoeken. Ik werk in de thuissituatie omdat dit voor de mensen prettig is, omdat ik meteen een indruk krijg van de leefomstandigheden van de mensen die ik ontmoet en omdat ik de begeleiding dan 'levensbreed' kan inzetten.
23/01