Foto: Nuria Rosa Steeman |
de bar een drankje bestelde arriveerde een volgende gast en raakten we in gesprek. Tien minuten later kwamen er weer twee deelnemers binnen:
'Hé stelletje autisten, we gaan toch zeker niet binnen zitten met dit mooie weer?'
Hij had gewoon gelijk, we gingen mee naar buiten en we hebben heerlijk op het terras gezeten. En toen was het zomaar half zes. Gewoon gezellig.
Het gaat goed, mensen kennen elkaar en/of leren elkaar kennen, ze vinden elkaar in gesprek of in een spelletje. Het hangt niet meer van de initiatiefnemers af. Het hangt niet van eventuele hulpverleners of begeleiders af. Het is gewoon gezellig. En de groep groeit, ook uit de omliggende gemeenten komen er steeds meer mensen naar het autisme-café in Hoorn.
En als je 's middags niet kan, door werk, school of iets anders, bedenk dan dat we ook nog het avondcafé hebben in Hoorn. Je bent van harte uitgenodigd, niks is raar, niemand is raar, immers: iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten