zondag 5 maart 2017

Trots. Brief aan Frans

Gastspreker Contactgroep NAH WF 5 maart 2017 Frans Kramer


Trots, ik zie ze nog lopen. De kinderen in de nieuwkomersklas op een basisschool hier in Hoorn. Kinderen uit alle landen en wereldstreken die achter de juf aan lopen, hun  duimen in de panden van hun vest  ‘trots, trots, trots.’
En zo voel ik me nu. Trots op jou. Zo trots zoals je daar vanmiddag als gastspreker in de NAH Contactgroep je eigen verhaal vertelde, de vragen van de luisteraars beantwoordde  en de verschillende aandachtspunten rondom NAH de revue liet passeren.  Het thema van vandaag was 'relaties'.

Jouw motto:  Zorg goed voor jezelf, pas dan kan je wat voor een ander betekenen.  
Jij doet dit zeker. Je hebt een duidelijke structuur in je dag, je sport veel, je gaat als het enigszins kan even liggen tussen de middag (je hoofd leegmaken noem je dat) zodat je daarna de dag en de avond ook weer aan kan.  Je weet dat je als je moe wordt chagrijnig bent, een kort lontje hebt…
  
En je boodschap was ook: Blijf je grenzen verleggen.  Ook al weet je dat je wel eens een terugslag kan krijgen als je over je grenzen gaat, betekent dit niet dat je het dan maar moet laten. Dat je het dus niet aankunt. Je kunt meer dan je denkt, ook al gaat het soms langzaam vooruit. Geef jezelf de tijd, blijf jezelf verrassen en zie elke dag als een nieuwe kans, een nieuwe uitdaging.


NAH-ervaringsdeskundige, lotgenoot van mensen met NAH, maar dat niet alleen. Vader, stiefvader, pake en mijn man, mijn alles, ik ben zo  trots op jou.  Heleen

1 opmerking:

  1. Beste Frans,

    Ik ken je inmiddels mooi wat jaren, de brief van jouw Helleen beschrijft precies wie je bent.Wij zien alle gebeurtenissen in ons leven als een les, zowel positief als negatief, wij zijn strijders. De wijsheid komt met de jaren en wij blijven ons pad volgen.

    BeantwoordenVerwijderen