woensdag 27 maart 2013

Samenwerken

Toch bijzonder nu ik er over nadenk. Een middag met twee oud-collega's. In 1981 begon onze samenwerking. We zijn nu al meer dan 12 jaar uit elkaar en toch praatten we vanmiddag alsof we gister nog aan de vergadertafel zaten. We hebben alle drie een andere weg gekozen. We kennen elkaar, we hebben aan een half woord genoeg. Toch waren er heel veel woorden vanmiddag. Het lijkt alsof we nooit uitgepraat raken.
We hadden het goed voor elkaar vroeger, we waren er zeker van dat ons bedrijf zeer goede kwaliteit leverde. We wisten hoe we een en ander moesten organiseren zodat een ieder die bij ons kwam werken zich ook verantwoordelijk ging voelen en mee
ging in de lijnen die wij zo duidelijk hadden uitgezet. En dan verbaas je je soms waarom er in andere organisaties zo weinig gecommuniceerd wordt, dat ieder op zijn eigen manier werkt en dat er zo weinig samenhang is in de aanpak. Dingen die voor ons zo vanzelfsprekend waren en zijn, blijken in andere organisaties helemaal niet zo voor de hand te liggen.
Al met al een leerzame middag waarin maar al te duidelijk werd dat we ons veel beter moeten profileren, ieder op onze eigen manier en ieder in onze eigen werkkring(en).

2 opmerkingen:

  1. zo zie je maar weer, vrouwen moeten helemáál niet bewijzen dat ze gelijk aan mannen zijn. Ze doen het zelf uitstekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, daar ben ik inderdaad nooit mee bezig. En ja, het waren enkel vrouwen vanmiddag, sterke vrouwen die precies weten hoe ze een en ander het beste kunnen organiseren om een optimale werkomgeving te creëren, voor collega's en voor de bezoekers, cliënten, leerlingen.

    BeantwoordenVerwijderen