dinsdag 29 januari 2013

Een noodzakelijk kwaad

Een aantal jaar geleden volgde ik een ondernemerstraining. Een van de onderdelen was het voeren van je boekhouding. De docent zei opgewekt: Aan het eind van de maand leef ik altijd helemaal op. Dan ga ik mijn facturen schrijven. Terwijl hij dit zei wreef hij in zijn handen. Ik moet er altijd aan denken als het moment daar is om mijn facturen te maken. Ik stel het zo lang mogelijk uit, elk telefoontje is belangrijker en ik heb altijd nog wel een verslag liggen wat aangevuld of herschreven moet worden. Maar ik wil toch op tijd zijn dus voor iedere eerste van de maand ga ik ervoor zitten. Het kost me tijd en veel moeite. Ik ben altijd bang dat ik wat vergeet of dat ik de bedragen verkeerd optel. Ik ben dan ook steeds weer opgelucht als ik alles op tijd de deur uit heb. Meestal worden de rekeningen vrij snel betaald. Maar soms ook niet. En dan moet ik er achter aan. Dit vind ik helemaal een crime. En eerlijk gezegd vind ik het ook wel een beetje raar. Ik werk voor het afgesproken bedrag per uur, ik werk een vast aantal uren in de week voor de cliënt waarvoor mijn begeleiding gevraagd wordt en dit alles staat in de overeenkomst met de opdrachtgever. Dan is het toch normaal dat je zo'n factuur binnen een periode van zeg maar dertig dagen betaalt. Je bedenkt dan toch ook dat de volgende er al weer bijna aan komt? Gelukkig heb ik een hele kordate boekhoudster *die er voor zorgt dat de in- en uitgaande posten allemaal keurig bijgehouden worden. Maar ik moet de gegevens natuurlijk wel zelf aanleveren. Ik ben ondernemer, ik weet dat het erbij hoort maar voor mij blijft de financiële kant een noodzakelijk kwaad.

* www.ideen.nu

Geen opmerkingen:

Een reactie posten